Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Το πορτρέτο της σύγχρονης κυρίας



     Τί κάνει μία γυναίκα "κυρία"; "Κυρία" γεννιέσαι ή γίνεσαι; Σύμφωνα με τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, μια γυναίκα δε γεννιέται, αλλά γίνεται, εννοώντας ότι το κοινωνικό περιβάλλον είναι αυτό που καθορίζει, εν πολλοίς, τους ρόλους των δύο φύλων. Το κοινωνικό περιβάλλον σήμερα επιβάλλει πολλαπλούς ρόλους στη γυναίκα: της σπουδάστριας, της εργαζόμενης, της συντρόφου, της συζύγου, της μητέρας, της φίλης και για τις περισσότερες σύγχρονες γυναίκες το συνδυασμό όλων (ναι, όλων) των παραπάνω. 
    Ταυτόχρονα, αν θέσει κανείς το ίδιο ερώτημα σε ένα ευρύ κοινό, οι απαντήσεις θα περιλαμβάνουν  χαρακτηρισμούς όπως, η ευγένεια, η χάρη, το χιούμορ, το στυλ, η αυτοπεποίθηση και η αυτογνωσία. "Κυρία", επομένως, για αρκετούς είναι αυτή που διαθέτει μία (ή όλες) τις παραπάνω κοινωνικές θέσεις, ενώ παράλληλα, διακρίνεται για ένα (ή όλα) τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. 
    Υπάρχει τέτοιο πλάσμα στον πλανήτη γη; Είναι εφικτό να υπάρξει; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά "όχι". Μια κυρία όμως, γνωρίζει ότι δεν μπορεί να είναι τέλεια σε όλα. Ότι η τελειότητα είναι ανέφικτη. Είναι ιδιαίτερο, παρόλαυτα, γνώρισμά της ότι, αν και πολλές φορές οι στόχοι  και τα όνειρά της μοιάζουν άπιαστα, η συνειδητοποίηση αυτού και μόνο του γεγονότος. Το ότι δεν έχει αυταπάτες, δηλαδή.
     Κυρία δε γίνεσαι μόνο με το να ξέρεις τί πρέπει να φορέσεις σε κάθε περίσταση, ώστε να την τιμήσεις με την παρουσία σου (αν και απαραίτητο), ή με το να μιλάς και να συμπεριφέρεσαι κόσμια στους δημόσιους χώρους (εκ των ων ουκ άνευ), ή να ξέρεις να χειρίζεσαι κατάλληλα το λόγο, πάντα με ευγένεια, ανάλογα με το σε ποιον απευθύνεσαι, κυρία γίνεσαι όταν συνειδητοποιήσεις ποια είναι η θέση σου στον περίγυρό σου και τον λαμβάνεις σοβαρά υπόψιν σου. Όταν δεν ενεργείς σαν να είσαι το κέντρο του κόσμου, αλλά μειώνεις τον εγωισμό σου και αυξάνεις τη σημασία που παίζουν οι άλλοι στο δικό σου κόσμο.
    Αυτό για να τα πετύχει κανείς δε χρειάζεται να έχει πτυχίο ή μεταπτυχιακό από το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο. Αρκούν μερικά απλά πράγματα, όπως το να πει "ευχαριστώ" ή "παρακαλώ" όταν αγοράζει έναν καφέ σε πακέτο, ή να ξαναγεμίζει με χαρτί το φωτοτυπικό μηχάνημα που μόλις έχει χρησιμοποιήσει, ή να βγει από το χώρο εργασίας για να μιλήσει στο κινητό, δίχνοντας σεβασμό σε όσους δουλεύουν. Αν και στην πολύβοη καθημερινότητά μας τέτοιου είδους κινήσεις τις προσπερνάμε εύκολα (δυστυχώς κάποιοι ηθελημένα), αυτές είναι που κάνουν μια κυρία να διακρίνεται από το πλήθος. Η επιμονή σε τέτοιες χειρονομίες είναι που από γυναίκα σε "προβιβάζουν" σε κυρία.
    Επομένως, είναι θέμα προσωπικής επιλογής το να είναι κάποια κυρία. Είναι θέμα αυτοπεποίθησης και συμφιλίωσης με τον εαυτό μας. Είναι θέμα του να αισθανόμαστε και να δείχνουμε καλά. Κυρίως, όμως, το να είσαι κυρία σημαίνει ότι πράττεις το καλό: ξέρεις πώς να ζεις πλούσια (με αυτά που έχεις, ακόμα και αν είναι λίγα), να εκτιμάς τους φίλους σου, να κάνεις καλά τη δουλειά σου και να βοηθάς αυτούς που δεν έχουν τόσα όσα εσύ.
  Αυτή είναι η τέχνη του να είσαι κυρία.


  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου