Το λευκό (αντρικό) πουκάμισο

 


 

 Συνήθως το "κλέβουμε" από τη ντουλάπα του "καλού μας", για να είναι πιο αυθεντικό!

 Πάνω του είναι πεντακάθαρο, συντηρητικό και "ατσαλάκωτο". Πάνω σε μια γυναίκα, όμως, όταν μάλιστα σε κάποια σημεία τσαλακώνει λόγω μεγέθους, αφήνει  "υπόνοιες" για το τί προηγήθηκε. Για το λόγο αυτό, όταν βλέπουμε μια γυναίκα να φοράει ένα αυθεντικό αντρικό λευκό πουκάμισο, μπορεί να "ζηλέψουμε" και λίγο! Έτσι, αν δεν το "κλέψουμε", φροντίζουμε να το αγοράσουμε κάπως ευρύχωρο, για να είναι όσο πιο κοντά στην αυθεντική του βερσιόν.

                             "Τα λευκά" σημεία

•  Διαλέγουμε ένα κοντά στα αντρικά πρότυπα. Είναι πιο chic.

•  Προσέχουμε τα κουμπιά: όχι περίτεχνα, χρωματιστά ή οτισήποτε άλλο. Καλό είναι να διαλέξουμε πουκάμισο με κοκάλινα κουμπιά που είναι ραμμένα χιαστί με χοντρή βαμβακερή κλωστή. Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά!

•  Οι επιλογές μας περιορίζονται στα βαμβακερά ή τα λινά: βασικές και κλασικές.

                               

 





                                                     Πώς το φοράμε 

• Ταιριάζει πολύ ωραία με φούστες σε γραμμή Α.
• Κλασικός συνδυασμός με τζιν παντελόνι (που έχει καλή εφαρμογή πάνω μας).
• Για βραδινή εμφάνιση με μαύρο κοστούμι σε αντρική γραμμή (ή σμόκιν και μανικετόκουμπα) ή με φούστα από πολυτελές ύφασμα (και χωρίς στηθόδεσμο, μόνο αν μπορούμε να το υποστηρίξουμε).
• Δεμένο κόμπο στη μέση το καλοκαίρι ή με μακριά δερμάτινη μαύρη φούστα.

1953: Audrey Hepburn στην ταινία "Roman Holiday"

1990:  Julia Roberts στην ταινία "Pretty Woman"

1994: Uma Thurman στην ταινία "Pulp Fiction"

1998: Sharon Stone στην 70η απονομή των Όσκαρ

Πουκάμισο: Massimmo Dutti, Φούστα: Philly, Yumi
Παπούτσια: Marco Tozzi
(Τα ρούχα ανήκουν στην προσωπική μου γκαρνταρόμπα και δεν προέρχονται από διαφημιστική ενέργεια)

Οι φίλοι

       Όταν ξεκίνησα το blog και την αντίστοιχη σελίδα στο facebook, "προσκάλεσα τους φίλους μου" να το αποδεχτούν και να δηλώσουν ότι τους αρέσει (Παρεμπιπτόντως, σας ευχαριστώ για την ανταπόκριση! Ήταν συγκινητική!).  Σήμερα, στην εποχή των social media, των διαδυκτιακών μέσων επικοινωνίας η έννοια του "φίλου" ίσως και να έχει αλλάξει κάπως περιεχόμενο. "Φίλος" είναι κάποιος που του αρέσει ή δεν του αρέσει κάτι που "ανεβάζεις" σε μια ψηφιακή πλατφόρμα, μοιράζεται ίσως μαζί σου σκέψεις, φωτογραφίες, εικόνες, αστεία, σε προσκαλεί να γνωρίσεις κι άλλους "φίλους", αλλά (πάντα υπάρχει αυτό το αλλά) ο καθένας από τον υπολογιστή του. Σε δύσκολες στιγμές ή ακόμα και στις χαρές σου δε θα είναι δίπλα σου, δια ζώσης: θα τσεκάρει μια λυπημένη ή χαμογελαστή φατσούλα αντίστοιχα, ένδειξη συμπάθειας.

    Ο φίλος (είτε ένας είτε πολλοί ) θέλει χρόνο. Ίσως γι'αυτό στην εποχή μας επιλέγουμε την εύκολη και αδάπανη από πλευράς χρόνου διαδυκτιακή φιλία. "Ο φίλος είναι ο άλλος σου εαυτός" έλεγε ο φιλόσοφος Ζήνων. Με το φίλο σου αισθάνεσαι όπως και στο σπίτι σου: ασφαλής και άνετος. Ο φίλος σε συμπληρώνει, αλλά και σε διορθώνει. Μια φιλία μπορεί να διαρκέσει πιθανόν για πάντα, σίγουρα περισσότερο από έναν έρωτα! Γι'αυτό είναι και πολύτιμη.

   Αυτή την σπάνια αξία του αισθήματος αυτού και της ιδιαίτερης σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα στα άτομα χρειάζεται να την εκτιμήσουμε περισσότερο στην εποχή μας. Δεν μπορούμε να θεωρούμε τους φίλους μας δεδομένους. Όσο μεγαλώνουμε θεωρούμε, δυστυχώς, πολλά πράγματα δεδομένα. Όταν ήμαστε παιδιά και αποκτούσαμε τους πρώτους φίλους στη γειτονιά ή στο σχολείο, "κοπιάζαμε" γι'αυτούς: να τους κερδίσουμε, να τους διατηρήσουμε, να μας αποδέχονται, να μας παίζουν και να μας καλούν στα πάρτυ.Δυστυχώς δε συμβαίνει το ίδιο και σήμερα. Οι προσωπικές, οικογενειακές και επαγγελματικές μας υποχρεώσεις προέχουν και αμελούμε, έτσι, τους φίλους μας: ένα like στο facebook υποδηλώνει ότι τους σκεφτόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να τους μιλήσουμε.

  Αν θέλουμε να ξεχωρίζουμε και να διακρινόμαστε για ην ευγένεια και τους καλούς μας τρόπους, η φιλία είναι ένας τομέας που πρέπει να εστιάσουμε. Το να περιμένουμε μόνο από τους φίλους μας δεν είναι αρκετό. Θα πρέπει να δίνουμε όσα περιμένουμε να μας ανταποδώσουν (κι ακόμα περισσότερα, θα έλεγα). Προσφέροντας πίστη, ελικρίνεια, εμπιστοσύνη, αποδοχή, υποστήριξη, κατανόηση και συπάθεια για τα αισθήματα του φίλου μας, νομίζω ότι μπορεί να μας χαρακτηρίσει ως αξιόλογους φίλους και ως κάποιους που αξίζουμε τη φιλία των άλλλων.

      Σε επόμενες αναρτήσεις θα δούμε πιο αναλυτικά τις πτυχές τις φιλίας και θα θίξουμε κι άλλα ζητήματα π.χ. μπορούμε να δανείζουμε συνεχώς χρήματα στους φίλους μας, ή ποιος πρέπει να κερνάει όταν βγαίνουμε, ή τι γίνεται με τους πρώην των καλύτρων φιλενάδων μας (έχουμε δικαιώματα επάνω τους);

   Μέχρι τότε μπορείτε να σημειώσετε ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα χαρακτηριστικά του καλού φίλου.